KOCHANI, part. 2.

Nie wiem, czy robię dobrze, czy źle. Nie wiem, czy po tym wszystkim jeszcze będziecie chcieli mnie znać, czytać moje wypociny, komentować i chwalić. To, co niebawem powiem ciąży mi na sercu już wiele, wiele tygodni, a teraz w końcu dojrzałam do tej decyzji. Pomyślicie sobie "a, dzisiaj prima aprillis, na pewno robi sobie jaja". Nie kochani... To, że ogłaszam to 1 kwietnia, to zwykły zbieg okoliczności. Muszę to w końcu z siebie wyrzucić, inaczej nie dam rady... zawieszam wszystkie blogi. Do odwołania, ale nie wiem kiedy to nastąpi... Jeszcze raz bardzo Was przepraszam i mam nadzieję, że jeśli kiedyś powrócę nadal będziecie chcieli podnosić mnie na duchu i przekonywać, że umiem pisać śmieszne rzeczy i nie tylko. Dzięki tym blogom poznałam wiele osób takich jak ja, którzy kochają siatkówkę ponad życie, marzą o karierze w tym zawodzie, albo pojechaniu na zwykły mecz. Ja jestem taka sama. :) Cieszę się, że przez ten cały czas było Was tyle przy mnie, czekaliście na każdy następny rozdział z niecierpliwością i pytaliście kiedy coś dodam. Nieraz było to uciążliwe, ale potem zdawałam sobie sprawę, że jeśli chcę być lubiana i ceniona, muszę sprostać oczekiwaniom. Mam nadzieję, że ja sprostałam... ;) Jeszcze raz dziękuję za wszystko!
Kocham Was! ♥
Ostatni raz, jak do tej pory, napiszę:
Pozdrawiam, Sissi. ♥

;**************************************************














prima aprilis misiaczki! :*